Een ongelukkig moment draaglijker maken door iets lekkers te eten betekent niet dat je een oplossing hebt gevonden, laat staan dat je het probleem bij de wortel aanpakt. Om emotionele eetbuien in de toekomst te vermijden, moet je daarom beginnen bij het begin en proberen om negatieve emoties in bepaalde situaties te herkennen en waar te nemen. Vervolgens kan je deze analyseren om er achter te komen wat die emoties eigenlijk uitlokt, dit stelt je in staat er actief iets aan te doen. Tot slot is het belangrijk om je negatieve gevoelens te accepteren, dit maakt dat je minder de behoefte voelt om ze te compenseren met eten. Op deze manier kies je niet voor een quick fix (waar je al snel spijt van krijgt), maar zorg je voor een échte oplossing.
Stap 1: Breng de situatie in kaart
Ontdek eens in wat voor situatie je veel gaat eten of snaaien. Is dit vaak om zes uur als je net thuiskomt en te moe bent om te koken, dan is dat dus een voorbeeld.
Stap 2: Onderzoek je gevoel
Hoe voel je je in die situatie? De een voelt zich bekaf, de ander is teleurgesteld omdat de ontbijttroep van de pubers nog op tafel staat, de derde is boos op de baas omdat die haar weer heeft laten overwerken, de vierde is geïrriteerd over haar man omdat die niet thuis is om te koken, en de vijfde voelt zich eenzaam omdat die geen relatie heeft en alleen thuiskomt.
Stap 3: Stel je behoefte vast
Wat is nu je echte behoefte op dat moment? Wat zou je het allerliefste willen? Je wilt dan bijvoorbeeld dat het eten klaarstaat, maar wat je doet is een zak chips leegeten. Dat brengt dat eten natuurlijk niet dichterbij. Als je je behoefte kent, dan kan je gaan ontdekken hoe je ervoor zorgt dat het eten wel klaarstaat. Voor de een zou het een oplossing zijn om zondag voor twee dagen te koken, voor de ander om de pubers hun ontbijttroep te laten opruimen.
Stap 4: Zoek afleiding
Op het moment dat je thuiskomt en je een enorme behoefte aan chips of chocola hebt, maar het probleem niet meteen opgelost is (het eten staat bijvoorbeeld nog steeds niet klaar), ga dan eerst eens afleiding zoeken. Een van mijn cliënten zei: ‘Als ik thuiskom en mijn jongens van tien en elf hebben vriendjes over de vloer die zo ongeveer in huis aan het voetballen zijn, dan word ik daar helemaal gek van en ga ik eten.’ Wat ze nu doet is eerst een halfuurtje op haar eigen slaapkamer bijkomen en even lezen. Dat is een voorbeeld van afleiding zoeken en uit de ruimte met prikkels gaan.
Stap 5: Kijk je problemen aan
Stel dat jij je eenzaam voelt omdat je alleen bent, dan kan dat ’s avonds heel vervelend zijn. Je kunt dit probleem elke avond bij de tv wegstoppen in combinatie met een berg chocola, maar je kunt het ook aankijken. Door dat te doen ontdek je dat je het echt heel vervelend vindt om alleen te zijn en komen waarschijnlijk de tranen boven. En als dit vier avonden op een rij gebeurt, kun je jezelf de vraag stellen: ‘Wat zou ik dan wel willen?’ Misschien wil je meer sociale contacten, of wil je weer gaan daten maar durf je dat niet. Dus door je verdriet of onrust te verduren, komt er ook inzicht in hoe je dingen in je leven anders zou kunnen doen.
Stap 6: Achterhaal de achterliggende redenen
Dan is er stap zes: onderzoek waar de problemen vandaan komen. Dus als je heel vaak snaaibuien hebt als je ’s avonds bekaf bent, hoe komt dat? Bijvoorbeeld omdat je overwerkt. Maar waarom werk je eigenlijk zoveel over? Want je collega’s doen dat niet.
Stap 7: Vervul je behoefte
Vervul de behoeftes die je hebt. Dus als jij graag een partner wilt, ga kijken wat je daarvoor moet doen in plaats van jezelf elke avond uit frustratie vol te eten. Het onderzoeken is dus heel belangrijk.